Dziś JACKA DEHNELA związków z Włocławkiem ciąg dalszy. I tym razem mam na myśli sztukę przekładu.
W roku 2004 Polskie Radio wydało płytę pt. „Tango 3001”, na której znalazły się interpretacje utworów Astora Piazzolli w wykonaniu pochodzącej z Włocławka Marty Górnickiej, a wyśpiewane do tekstów m.in. Horacia Ferrera i Jorge Luisa Borgesa, przetłumaczonych dla artystki specjalnie przez… JACKA DEHNELA.
Marta Górnicka, reżyserka teatralna, wokalistka oraz aktorka, jest absolwentką Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Teatralnej w Warszawie oraz Warszawskiej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina, studiowała na Uniwersytecie Warszawskim i w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie.
Od grudnia 2009 współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, reżyserując „Chór kobiet” – nowoczesny chór tragiczny, tworząc nim autorską formę teatru chórowego. Debiut „Chóru” został wyróżniony jako najlepszy spektakl teatru muzycznego i alternatywnego w Polsce w sezonie 2009/2010 (Miesięcznik „Teatr”). Spektakle „Chóru” były prezentowane na festiwalach teatralnych w Czechach, Francji, Irlandii, Japonii, Niemczech i na Ukrainie. [wikipedia]
„Spektakle „Chóru kobiet” szybko zostały okrzyknięte polskim wydarzeniem teatralnym ostatnich lat, przełomowym dla współczesnej kultury.” [https://culture.pl/pl/tworca/marta-gornicka]
Poniżej krótki opis filmu dokumentalnego rejestrującego zjawisko jakim stał się „Chór kobiet” oraz link do jednego z tang z płyty „Tango 3001”: „Ulice” („Las Ciudades”) – muzyka Astor Piazzolla, tekst Horacio Ferrer, przekład Jacek Dehnel, śpiewa Marta Górnicka.
Zapraszam na kilka chwil z muzyką i liryką.
A w piątek – na spotkanie z JACKIEM DEHNELEM.
https://vod.tvp.pl/filmy-dokumentalne,163/chor-kobiet,326331
„Nowoczesny chór tragiczny tworzony przez kobiety różnych zawodów i w różnym wieku podważa klisze językowe i odsłania język w jego ideologicznym wymiarze, przemawia słowami tekstów wykluczonych. Pomysłodawczyni projektu, młoda aktorka i reżyserka teatralna Marta Górnicka chce wrócić do tradycji starożytnego teatru, w którym właśnie chór, był głosem wiodącym, komentatorem wszystkich wydarzeń na scenie.
Partytura opiera się na tekstach kultury m.in. fragmentach „Antygony”, dziełach Barthesa, Foucaulta, Simone de Beauvoire, frazach codziennego języka, sloganach reklamowych, przepisach kulinarnych, cytatach z filmów i baśni. Zabrzmią zapomniane nuty i dźwięk telewizora. Chór kobiet będzie wykrzykiwał, wyśpiewywał i wyszeptywał. Słowa potraktuje jak muzykę. Język przemieni w głos.”
PS.
Oficjalna strona artystki: https://gornicka.com/
Bardzo polecam też artykuł o twórczości Jacka Dehnela na wspomnianym już portalu culture.pl (choć wymaga już w tej chwili małej aktualizacji)
(Emila Szczepańska, Dział Gromadzenia i Opracowania Zbiorów)