Z kart historii Włocławka
W tym roku przypada 110. rocznica urodzin i 35. rocznica śmierci doktor medycyny, Zdany Ludwiki Brandt.
Urodziła się 25 sierpnia 1911 r. w Lublinie. Jej rodzicami byli Euzebiusz i Bogumiła z d. Dobek. W 1922 r. przeprowadziła się wraz z rodziną do Bydgoszczy. Tam ukończyła szkołę średnią. W latach 1930-1936 studiowała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, na którym 11 grudnia 1936 r. otrzymała dyplom lekarski.
W 1937 r. przeniosła się do Włocławka. Pozostała tu do końca swojego życia. Po zakończeniu stażu w 1938 r. rozpoczęła pracę etatowego lekarza na oddziale położniczo-ginekologicznym i chirurgicznym w Szpitalu św. Antoniego przy ul. Toruńskiej 15/17 (obecnie ul. S. Wyszyńskiego). W czasie okupacji hitlerowskiej była jedynym polskim lekarzem opiekującym się rodakami w baraku przy ul. Toruńskiej 16.
Po wyzwoleniu Włocławka w styczniu 1945 r. tylko ona z kadry medycznej pozostała w zdewastowanym przez okupanta szpitalu.
14 grudnia 1945 r. uzyskała stopień doktora nauk medycznych za pracę „Historia odkrycia zarazka duru brzusznego” na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego.
Zdana Brandt do końca lipca 1946 r. pełniła obowiązki ordynatora oddziału położniczo-ginekologicznego, a do 1948 r. kierowała oddziałem zakaźnym (przy ul. Stodólnej 70). W latach 1948-1949 była asystentem oddziału chirurgicznego. W 1949 r. zorganizowała w szpitalu 15-łóżkowy pododdział dziecięcy, który w 1951 r. przekształciła w oddział 48-łóżkowy. W styczniu 1951 r. otworzyła pododdział noworodkowy na 30 łóżek.
Od 1945 r. pobierała na sali operacyjnej szpitala krew od krwiodawców, a w 1951 r. zorganizowała oficjalny Punkt Krwiodawstwa.
W latach 1957-1960 pełniła obowiązki dyrektora Szpitala Miejskiego nr 1. Wykształciła 22 specjalistów w zakresie pediatrii. W 1974 r. przeszła na emeryturę.
Od 1975 r. była konsultantem wojewódzkim ds. pediatrii. W latach 1961-1964 wykładała na temat chorób dziecięcych we włocławskiej Szkole Pielęgniarskiej. Do 1979 r., czyli do momentu powstania we Włocławku Wojewódzkiego Ośrodka Adopcji, zajmowała się także wyszukiwaniem rodzin zastępczych dla noworodków porzuconych przez matki.
Zdana Brandt otrzymała wiele odznaczeń za działalność społeczną i zawodową m. in.: Medal X wieków Włocławka (1970), Złoty Krzyż Zasługi (1972), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Medal Zasłużony Lekarz PRL (1983).
Zmarła 21 sierpnia 1986 r. we Włocławku. Została pochowana na miejscowym cmentarzu komunalnym.
30 grudnia 1991 r. Rada Miasta zdecydowała o nadaniu jednej z ulic Włocławka imienia Zdany Brandt.
