10. rocznica śmierci Stanisława Sterkowicza

22 maja 2011 r. zmarł Stanisław Sterkowicz, profesor zwyczajny nauk medycznych, wieloletni ordynator I Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Wojewódzkiego we Włocławku, twórca i ordynator Oddziału Kardiologii, publicysta, społecznik, współzałożyciel i Członek Honorowy Włocławskiego Towarzystwa Naukowego.

Urodził się w 1923 r. w Pińsku na Polesiu. W Krakowie w 1942 roku jako ekstern zdał maturę przed Tajną Komisją Kuratorium Krakowskiego. W 1942 r. został zaprzysiężony jako żołnierz AK w Krakowie.

W 1944 został aresztowany w łapance ulicznej w Rembertowie i wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty. Aresztowany przez gestapo za wydawanie gazetki podziemnej w Berlinie, został umieszczony dożywotnio w obozie koncentracyjnym Neuengamme pod Hamburgiem. Po odzyskaniu wolności przez kilka miesięcy był leczony w wojskowych lazaretach angielskich, a pod koniec czerwca 1945 r. przekazany został do tzw. obozu dla przesiedlonych Polaków koło Bremy. Po powrocie do kraju, rozpoczął studia lekarskie w Gdańsku. Po studiach pracował jako lekarz w Lęborku, gdzie z czasem został ordynatorem, a później dyrektorem szpitala powiatowego. Od 1975 r. związał się z Włocławkiem, gdzie był etatowym docentem w Zespole Nauczania Klinicznego AM w Łodzi (filia we Włocławku). Pracę doktorską obronił w 1951 r. a habilitacyjną w 1978. W roku 1993 r. został nominowany profesorem zwyczajnym nauk medycznych.

Własne, tragiczne losy więźnia obozów koncentracyjnych sprawiły, że prof. Stanisław Sterkowicz w swej działalności pozalekarskiej poświęcił się dokumentowaniu hitlerowskich zbrodni medycznych, stając się w tej dziedzinie wiedzy historyczno-medycznej niekwestionowanym autorytetem i ekspertem. Ponadto obok codziennej pracy lekarskiej przez kilkadziesiąt lat był publicystą prasowym, publikującym na łamach wielu czasopism i gazet. Bibliografia jego prac liczy ponad 20 książek, wśród nich wyróżnia się znakomita biografia Tadeusza Boya-Żeleńskiego oraz Tadeusza Reichsteina – laureata Nagrody Nobla w 1950 r., która przyniosła Włocławskiemu Towarzystwu Naukowemu szeroki rozgłos na arenie międzynarodowej. Pod jego redakcją wyszło prawie 30 publikacji w tym zbiory referatów Ogólnopolskich Konferencji Kardiologicznych, których był pomysłodawcą i niezmordowanym organizatorem przez 27 lat. Opublikował blisko 500 artykułów naukowych w czasopismach medycznych, popularnonaukowych i dziennikach regionalnych. Dzięki inicjatywie prof. Sterkowicza Telewizja Polska zrealizowała film dokumentalny o urodzonym we Włocławku nobliście Tadeuszu Reichsteinie pt. „Ogrody Tadeusza Reichsteina”. Był laureatem wielu nagród literackich i honorowym członkiem Unii Polskich Pisarzy-Lekarzy, Towarzystwa Internistów Polskich, Oddziału Włocławskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Honorowym Prezesem Okręgowej Pomorsko-Kujawskiej Izby Lekarskiej, członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Medycyny. Za bogatą działalność lekarską, naukową, publicystyczną i społeczną był wielokrotnie nagradzany wieloma odznaczeniami, wyróżnieniami, medalami, m.in. najwyższym medalem Polskiego Towarzystwa Medycznego „Gloria Medicinea”, złotą odznaką „Zasłużony dla Województwa Włocławskiego”, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zaliczany był do wyjątkowych lekarzy – poza bardzo znaczącym wkładem w rozwój kardiologii jako nauki i specjalności lekarskiej, był równocześnie wybitnym znawcą historii medycyny, szczególnie okresu II Wojny Światowej.

Po publikacje Stanisława Sterkowicza zapraszamy do katalogu i bibliotek.


Fotografia Stanisława Sterkowicza pochodzi ze strony www Włocławskiego Towarzystwa Naukowego.