Dziś mija 95. rocznica śmierci Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego, ordynariusza włocławskiego, mecenasa nauki, patrioty i działacza społecznego.
Urodził się 12 lutego 1854 r. w Barczkowicach koło Kamieńska w rodzinie ziemiańskiej.
9 czerwca 1902 r. papież Leon III mianował go biskupem kujawsko-kaliskim. Zgodnie z nakazem władz rosyjskich, święcenia biskupie otrzymał 23 listopada 1902 r. w Petersburgu, z rąk bp. Jerzego Szembeka.
25 lat rządów biskupa Zdzitowieckiego wysunęło Włocławek na czołowe miejsce wśród stolic biskupich. Poza obowiązkami duszpasterskimi, wykazywał niebywałą aktywność w wielu obszarach działalności społecznej. W latach 1909-1911 na nowo zorganizował wspaniałą bibliotekę seminaryjną. W trosce o stosowne wykształcenie kleru, podzielił Seminarium duchowne we Włocławku na niższe i wyższe. Pierwsze pod nazwą Liceum im. Piusa X miało przygotowywać kandydatów do studiów seminaryjnych. Od 1922 r. wydłużył czas nauki w seminarium z 4 do 5 lat.
W 1916 r. biskup Zdzitowiecki utworzył własne gimnazjum, przeznaczając na ten cel jedno skrzydło pałacu biskupiego, a po jego pożarze w 1920r., rozpoczął budowę nowego gmachu przy ul. Łęgskiej.
Jego poparcie dla rozwoju nauki zaowocowało powstaniem we Włocławku licznych czasopism i wydawnictw, wśród nich m. in.: „Ateneum Kapłańskie”, „Dziennik Powszechny”, „Głos Wiary”, „Kronika Diecezji Kujawsko-Kaliskiej”, „Przewodnik Społeczny”, „Przedświt”, „Słowo Kujawskie” czy „Wiadomości Pasterskie”. Należy podkreślić, iż tak efektywna działalność wydawnicza była możliwa dzięki zorganizowaniu w 1907 r. własnej Drukarni Diecezjalnej, a w 1910 r. Księgarni Powszechnej, mieszczącej się przy ul. Brzeskiej 4.
Biskup Zdzitowiecki uchodził również za opiekuna robotników. Już w pierwszym roku swoich rządów zezwolił duchownym na organizowanie zebrań robotniczych w gmachu seminarium, aby uchronić ich przed policją carską. Zorganizował Stowarzyszenie Robotników Chrześcijańskich we Włocławku, w Kole, Kaliszu, Pabianicach i Częstochowie. Otworzył również Sekretariat Generalny do spraw Robotników. Był członkiem kooperatywy robotniczej we Włocławku. Szczególną dbałość przywiązywał do kształcenia klasy robotniczej, zakładał biblioteki i czytelnie.
Podczas swojej posługi, biskup Zdzitowiecki zdołał dwukrotnie odwiedzić wszystkie parafie w diecezji. Utworzył liczne parafie i poświęcił 90 nowych kościołów, wmurował kamień węgielny pod kościół pw. św. Stanisława we Włocławku.
Zmarł 11 lutego 1927 r. Pochowany został w katedrze we Włocławku, w krypcie biskupów włocławskich. We Włocławku biskupa Stanisława Zdzitowieckiego przypomina tablica nagrobna z płaskorzeźbą jego twarzy w katedrze włocławskiej, zaś jego portret znajduje się w Wyższym Seminarium Duchownym.